ไผ่ด้ามขวาน หรือ ไผ่ตัน (Gigantochloa ligulata)

ชื่อ – ชนิด พันธุ์

ไผ่ด้ามขวาน หรือ ไผ่ตัน

ชื่อวิทยาศาสตร์

Gigantochloa ligulata

ประวัติ

เป็นไม้พื้นเมืองทางภาคอีสานของประเทศไทยที่ผู้คนปลูกมาแต่ครั้งโบราณกาลแล้ว แต่ปัจจุบันหาสายพันธุ์ที่ไม่กลายลักษณะได้ยาก

รูปร่าง รูปทรง ( ต้น  ราก ใบ ดอก ผล )

• ลำต้นทรงกระบอกกลวง ตั้งตรง ผิวมีนวลเกาะ และลำตันหรือมีรูเล็กมาก ไม่มีหนาม สูงได้กว่า 10 เมตร ลำทรงกลมเมื่อโตเต็มที่เท่าข้อมือผู้ใหญ่ ลำช่วงล่างมีข้อปล้องสั้น เนื้อลำตัน หรือถ้ามีรูก็เล็กนิดเดียว เนื้อไม้หนา เสี้ยนใหญ่ 
• ใบเดี่ยว มีใบดกหนาแน่น เรียงสลับ 2 แถว รูปใบหอก ปลายแหลม โคนสอบ ขอบเรียบ แผ่นสีเขียว มีลิ้นใบ 
• ออกดอกเป็นช่อ ที่ปลายกิ่ง ดอกสีขาว ขนาดเล็ก

ความสูงเมื่อเจริญเติบโตเต็มที่

สูงได้กว่า 10 เมตร

ความกว้างทรงพุ่มเมื่อโตเต็มที่

พอต้นไผ่โตเต็มที่พุ่มใบก็จะแผ่ออกไปชนกันทั่ว 

ความต้องการแสง  

• ชอบแสงแดด 100%

ความต้องการน้ำ  

• ปลูกในช่วงแรก ต้องดูแลรดน้ำให้เพียงพอ เมื่อต้นเจริญเติบโตให้ลดน้ำได้

ชอบดินประเภท

• ชอบดินร่วนซุย

ประโยชน์การใช้สอย

• ปลูกประดับตามแนวรั้ว 
• หน่ออ่อนรับประทานได้
• นิยมเอาลำไปใช้ก่อสร้างบ้านเรือน คอกสัตว์ รั้ว
• นำไปทำ ตอก จัก สาน เครื่องเรือน สุ่มไก่ เฟอร์นิเจอร์ 
• ในครั้งโบราณ ไผ่ด้ามขวานจะนิยมเอาลำต้นไปใช้ประโยชน์หลากหลายรูปแบบ เช่น การนำลำต้นที่มีขนาดความอ้วนพอดีมือผู้ใหญ่ เหลาเกลาทำเป็นด้ามขวาน ด้ามคราด มีด จอบ เสียม คานหาบ จะใช้ได้ดีมาก เพราะเนื้อไม้เหนียวแน่น เวลาใช้งานจะไม่หักง่ายเหมือนกับด้ามขวานที่ทำขึ้นจากไม้ทั่วไป

การเก็บเกี่ยว

• จะออกหน่อในช่วงฤดูฝนเท่านั้น

การขยายพันธุ์

• การปักชำ
• การแยกเหง้า