ชื่อไทย : ปลาหมอ
ชื่อท้องถิ่น : ปลาหมอ
ชื่อสามัญ : Climbing perch, Walking fish
ชื่อวิทยาศาสตร์ : Anabas testudineus (Bloch, 1792)
ลักษณะทั่วไป : ปลาหมอมีลําตัวป้อม ค่อนข้างแบน (0blong) ลําตัวมีสีน้ําตาลเหลือง ปนดํา ส่วนท้องสีจาง
กว่าส่วนหลัง มีเกล็ดแข็งแบบ eteniod ตามลําตัวมีแถบสีดํา 7-8 แถบ และที่โคนหางมีจุดสีดํากลม ซึ่งซีดจาง
หายไปได้เมื่อเวลาตกใจ ส่วน

หัวมีลักษณะแบนลาดลง หัวเล็ก สั้น ตากลมโตขนาดใหญ่ ไม่มีผนังหุ้มตา ปากอยู่
ตอนปลายสุดของหัวและเฉียงขึ้นเล็กน้อย ริมฝีปากยืดหดไม่ได้ ฟันแหลมคมเรียงเป็นแถวบนขากรรไกรบน
และล่าง ไม่มีหนวด หางแบบมนกลมเล็กน้อย มีอวัยวะช่วยหายใจเรียกว่า labyrinth organ บริเวณส่วนปลาย
ของแผ่นปิดเหงือก (operculum) มีลักษณะเป็นหนามแหลมคม ส่วนล่างของแผ่นปิดเหงือกเป็นหนามแข็ง
(ichy feet) มีไว้สําหรับปีนป่าย
ขนาดความยาวสูงสุด (Maximum size) : ปลาหมอส่วนใหญ่ มีความยาวโดยเฉลี่ย 10.0-16.0 เซนติเมตร
ความยาวสูงสุด16.3 เซนติเมตร (สันติชัยและคณะ ,2547) และเคยมีรายงานขนาดความยาวสูงสุดถึง 23
เซนติเมตร (Smith, 1945 และ Taki, 1974)
ที่อยู่อาศัยและการแพร่กระจาย : อาศัยอยู่ในแหล่งน้ําจืดทั่วไป ทั้งแหล่งน้ํานิ่งและแหล่งน้ําไหล พบในแถบจีน
ตอนใต้ อินโดจีน ไทย มาลายา อินเดีย ศรีลังกา ฟิลิปปินส์ และออสเตรเลีย เจริญเติบโตดีในสภาพน้ํากร่อย ป่า
จาก หรือที่ลุ่มดินเค็มชายฝั่งทะเลที่มีความเค็มไม่เกิน 10 ส่วนในพัน และน้ําที่ค่อนข้างเป็นกรดจัด เช่น ป่าพรุ
ตลอดจนมักฝังหรือหมกตัวในโคลนตมเป็นระยะเวลานาน ทนต่อสภาพแวดล้อม เนื่องจากมีอวัยวะพิเศษช่วย
หายใจ เกล็ดหนา และแข็งปกคลุมทั่วลําตัว